LAPAROSCOPIE

Wat is laparoscopie?

Laparoscopie, ook wel endoscopie of pelviscopy genoemd; Het is het inbrengen van een optisch instrument in de buikholte via een kleine incisie onder de navel, waardoor de arts de bekkenorganen van de onvruchtbare vrouw kan zien. laparoscopie; Beschadigde buisjes kunnen een diagnose stellen voor veel problemen die onvruchtbaarheid veroorzaken, zoals endometriose, verklevingen en tuberculose.

Wanneer wordt laparoscopie gedaan?

In voorgaande jaren was diagnostische laparoscopie een routinematige onderzoeksmethode die werd gebruikt om de evaluatie te voltooien bij vrouwen met onvruchtbaarheidsproblemen. Omdat het een chirurgische (invasieve) procedure is, was het meestal een methode die werd gebruikt nadat elementaire onvruchtbaarheidstesten waren uitgevoerd. De plaats van laparoscopie bij de behandeling van onvruchtbare vrouwen is echter uiterst beperkt en we gebruiken laparoscopie zelden in onze kliniek.

Timing van laparoscopie

Sommige artsen voeren laparoscopie uit in de premenstruele periode (binnen de week voordat de volgende menstruatie begint). Aangezien deze artsen laparoscopie uitvoeren door dilatatie en curettage te combineren (met schrapen van het binnenoppervlak van de baarmoederholte), hebben ze ook informatie over de ovulatiestatus van de vrouw in het kader van dezelfde procedure.

Sommige artsen geven er de voorkeur aan diagnostische laparoscopie te combineren met hysteroscopie omdat het zich in de postmenstruele fase bevindt wanneer het endometrium dun is.

Welke voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen vóór de laparoscopieprocedure?

De patiënt wordt geadviseerd om gedurende een bepaalde tijd voor de ingreep niets te eten of te drinken. Vóór laparoscopie kunnen enkele tests worden gedaan om erachter te komen of de anesthesie veilig is, maar tegenwoordig zijn deze tests bij bijna alle gezonde jonge vrouwen niet nodig. Sommige artsen kunnen vóór laparoscopie een HSG (hysterosalpingogram) vragen.

Laparoscopie wordt meestal overdag uitgevoerd. Tijdens de procedure wordt de patiënt onder algemene anesthesie aangebracht om te slapen zodat hij geen ongemak voelt.

Hoe wordt laparoscopie gedaan?

Poging tot laparoscopie

Allereerst wordt de huid van de buik schoongemaakt en indien nodig bedekt. Een instrument kan dan via de vagina in de baarmoeder worden ingebracht. Kooldioxide, stikstofmonoxide of lucht wordt in de buikholte gebracht, net onder de navel. Dit gegeven gas creëert een ruimte die de buikwand en darmen scheidt van de organen in het bekkengebied, waardoor het gemakkelijker wordt om de voortplantingsorganen te zien.

Laparoscopie, een dunne buis die lijkt op een miniatuur verrekijker van een zeeman, wordt ingebracht via een incisie net onder de navel. Met een tweede sonde die via een andere incisie in de buikholte wordt ingebracht, worden de bekkenorganen gepositioneerd voor een betere zichtbaarheid. Een diagnostische laparoscopie die wordt uitgevoerd zonder dit "tweede gat" te openen, is niet compleet omdat het niet mogelijk is om alle formaties volledig te zien wanneer de genoemde sonde niet wordt gebruikt.

Tijdens laparoscopie wordt het hele bekken gescand, organen - baarmoeder; De eierstokken en de bedekking die het binnenoppervlak van de buik (peritoneum) bedekt, worden systematisch onderzocht door directe visuele inspectie (inspectie). Naast de ziekten die in deze formaties kunnen voorkomen, zoekt de arts ook naar de aanwezigheid van verklevingen (banden), endometriose en knobbeltjes. Als er afwijkingen worden gezien, de arts; ofwel probeert ze te repareren (operatieve laparoscopie) of gebruikt een biopsietang om kleine stukjes weefsel te nemen (biopsie) voor onderzoek in pathologisch onderzoek. Een blauwe kleurstof (methyleenblauw) wordt vervolgens in de baarmoeder en eileiders geïnjecteerd om te zien of ze open zijn. Wanneer de laparoscopie is voltooid, wordt het ingebrachte gas geëvacueerd en worden een of twee hechtingen geplaatst om de incisies te sluiten. Omdat de incisies zo klein zijn, zijn deze hechtingen meestal niet nodig en is het voldoende om de gaatjes af te dekken met een pleister.

Zoals eerder vermeld, voeren sommige artsen ook dilatatie en curettage uit samen met laposcopie en sturen stukken van het endometrium voor histologisch onderzoek om de mogelijkheid van occulte tuberculose uit te sluiten; Het onderzoekt ook of de eisprong heeft plaatsgevonden. Anderen voeren diagnostische hysteroscopie uit op hetzelfde moment als laparoscopie om ervoor te zorgen dat de baarmoederholte normaal is.

De meeste hedendaagse artsen gebruiken de videolaparoscopietechniek, waarbij een videocamera aan de laparoscoop wordt bevestigd, waardoor de chirurg kan zien wat hij ziet op de tv-monitor. Dit type laparoscopie helpt ook enorm bij de voorlichting van de patiënt doordat artsen video- of cd-opnames op een later tijdstip aan de patiënt kunnen laten zien om de aard van het aanwezige probleem uit te leggen.

Recente ontwikkelingen die apparaten steeds kleiner hebben gemaakt, hebben het mogelijk gemaakt om zeer kleine laparoscopen te maken. Deze laparoscopen, die één naald dik zijn, noemen we microlaparoscopen of naaldscopen. Met deze miniatuurlaparoscopen kan laparoscopie op kantoor worden uitgevoerd zonder gebruik van verdoving. De kwaliteit van de met deze kleine laparoscopen verkregen beelden is echter nog niet verbeterd.