OBSTRUCTIE VAN BUIZEN

Occlusie van buizen:

In het vrouwelijke genitale systeem wordt de structuur die zich uitstrekt in de vorm van een holle buis die opent naar de baarmoeder en het andere uiteinde naar de eierstokken, de eileiders genoemd. Een aanzienlijk deel van de gevallen van vrouwelijke onvruchtbaarheid is te wijten aan verstoppingen in deze buizen.

De binnenwand van de buis kan verstopt zijn, het buitenste deel kan vastzitten aan de omliggende weefsels of de ciliaire cellen die het binnenste deel bekleden, werken mogelijk niet. Aangezien zwangerschap voor het eerst plaatsvindt in de eileiders, kan de eicel niet in de eileider komen als de eileiders verstopt zijn, of zelfs als dat wel het geval is, kan het sperma de eileider niet bereiken en het ei niet bevruchten vanwege het defect in de buis. In sommige gevallen, zelfs als er bevruchting plaatsvindt, kan het embryo de baarmoeder niet bereiken en blijft het in de buis, en in dit geval treedt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap op.

De meest voorkomende oorzaak van obstructie in de buizen zijn genitale infecties. Over het algemeen kunnen eerdere bekkeninfecties, seksueel overdraagbare infecties, het gebruik van spiralen, een miskraam of postpartuminfecties de bron van infectie zijn. De eerdere intra-abdominale operaties van de patiënt kunnen verklevingen in de buizen veroorzaken. Vooral een geperforeerde blindedarmontsteking kan dit veroorzaken. Als u eerder een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft gehad, neemt ook het risico toe. Bij chocoladecyste (endometriose) kunnen verstoppingen in de eileiders optreden. Occlusie in de buizen geeft meestal geen symptomen.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Obstructie kan worden gezien in een of beide buizen bij patiënten bij wie baarmoederfilm wordt gevraagd, meestal omdat ze geen kinderen hebben. Bij een zorgvuldig echografisch onderzoek helpen ook buizen met aanzienlijke vochtophoping bij het stellen van de diagnose.

Baarmoederfilm (HSG)

Baarmoederfilm (HSG) is een röntgenfoto die de baarmoeder en de buizen weergeeft. Bij een normale röntgenfoto zijn de baarmoeder en de eileiders niet te zien, er wordt een speciale vloeistof uit de baarmoederhals toegediend om ze zichtbaar te maken en gedurende deze tijd wordt de röntgenfoto gemaakt. Zo wordt informatie verkregen over de structuur en permeabiliteit van de baarmoederwanden en -buizen. Pathologieën die verband houden met de binnenwand van de baarmoeder en problemen met betrekking tot de eileiders kunnen worden onthuld met HSG. HSG-extractie duurt ongeveer 15-20 minuten en meestal wordt een pijn zoals menstruatiepijn gevoeld. Het kan ook onder verdoving worden ingenomen om pijn te voorkomen. Antibiotica kunnen vooraf worden gegeven om infectie na HSG-extractie te voorkomen.

laparoscopie

Soms kan in twijfelgevallen ook laparoscopie (in de buik kijken met een camera) worden toegepast om een ​​definitieve diagnose te stellen. Tijdens laparoscopie kan de doorgang van een vloeistof (meestal methyleenblauw) die vanuit de baarmoederhals door de buizen wordt gegeven, worden gecontroleerd en dus, als er een obstructie is op het binnenoppervlak van de buizen, kan dit worden gedetecteerd. In sommige gevallen is het niet mogelijk om de eileiders te herstellen en wordt de slang verwijderd of losgekoppeld van de baarmoeder.

Als de buisjes verstopt zijn en niet kunnen worden geopend, ook niet bij microchirurgische methoden, is het mogelijk om een ​​kind met IVF te krijgen.