MANNELIJKE REDENEN:
Ongeveer 15-20% van de echtparen heeft te maken met onvruchtbaarheidsproblemen; 50% hiervan verschijnen als mannelijke factoren. Bij de behandeling van mannelijke onvruchtbaarheid is snelle vooruitgang geboekt met de technieken die in de afgelopen 15-20 jaar zijn toegepast. Met name veel onvruchtbare paren kregen de kans om behandeld te worden met de micro-injectietechniek; Door sperma te verkrijgen door een biopsie uit de testis uit te voeren, werd de mogelijkheid geboden om kinderen te krijgen aan mannen die geen zaadcellen in hun sperma hadden. Afhankelijk van de zich ontwikkelende diagnose- en behandelmethoden vereist de evaluatie van onvruchtbare paren een gecoördineerd team van gynaecologen, verloskundigen, urologen, embryologen en genetici. In dit team wordt de geschiedenis van de individuen in detail besproken met de koppels, terwijl de nodige onderzoeken en behandelingsplanning worden gepland en uitgevoerd door de artsen in hun vakgebied. Op dit punt moet de evaluatie van de onvruchtbare man altijd worden gedaan door een gespecialiseerde uroloog.
a) aandoeningen van de hypothalamus; Omdat het GnRH-hormoon dat door de hypothalamus wordt afgegeven, tekortschiet, nemen de niveaus van FSH en LH die door de hypofyse worden afgegeven af en verslechteren de testikelfuncties. Hypothalamuspathologieën worden over het algemeen geassocieerd met aangeboren afwijkingen:
- Kallman-syndroom; Stoornis in de reukzin, misvorming in de ontwikkeling van schedel-/gezichtsbeenderen, gespleten gehemelte en konijnenlip, kleurenblindheid, aangeboren doofheid en testikels die niet in het scrotum zakken en in de buik blijven (cryptorchidisme) komen hierbij vaak voor. gevallen. Bij het genetisch onderzoek bleek dat de patiënten een defect hadden in het 22.3-gengebied in de korte arm van het X-chromosoom.
- Prader-Willi-syndroom; Het wordt gekenmerkt door zwaarlijvigheid, zwakke en zwakke spieren, mentale retardatie, kleine handen en voeten en structurele dwerggroei. Testiculaire functies worden aangetast door de stoornis in de GnRH-secretie.
- Lawrence-Moon Biedel-syndroom; Naast testisfalen is er retinitis picenmentosa (kippenzwart/nachtblindheid) en meertenen (polydactylie).
b) Hypofyseziekten: Het voorste deel van de hypofyse, dat zich in het onderste deel van de hypothalamus bevindt, is betrokken bij de afgifte van hormonen die de werking van veel organen regelen, zoals de schildklier, de bijnieren en het borstweefsel, niet alleen het voortplantingssysteem. Daarom hebben de stoornissen die optreden bij het functioneren van deze klier een aanzienlijke invloed op niet alleen het voortplantingssysteem, maar ook op andere systemen. Aandoeningen die aandoeningen in de hypofyse veroorzaken, zijn onder meer:
- Hypofyse-operaties
- Hypofyse tumoren
- Atrofie (regressie) na een stoornis in de bloedtoevoer naar de hypofyse
- Radiotherapie toepassing
- Infecties
- oorzaken die verband houden met een stoornis in de spermaproductie (niet-obstructief) en oorzaken die verband houden met een stoornis in de sperma-ejectie (obstructief).
- De tweede groep wordt ook beschouwd als post-testiculaire oorzaken.
De belangrijkste redenen die defecten in de spermaproductie in de testis veroorzaken, zijn als volgt:
Hormonale aandoeningen
Chromosomale aandoeningen
Aangeboren afwezigheid van testikels (anorchia)
Testiculaire afdalingsstoornissen (cryptorchidisme)
Verstoring van de testiculaire bloedtoevoer (testiculaire torsie)
Varicocele
Infecties (orchitis)
chemotherapie
Omgevingsfactoren (straling, hoge temperatuur, lood, arseen, cadmium enz. metalen)
Gebruikte medicijnen
Congenitale onderontwikkeling van de zaadleider (bilaterale aangeboren afwezigheid van de zaadleider):Bij deze aangeboren aandoening zijn de zaadleiderkanalen, de zaadleiders genaamd, die sperma uit de testis vervoeren, aan één of beide zijden afwezig. Het wordt vaak gezien bij afwezigheid van de vesicula seminalis (spermablaasje) en het grootste deel van de bijbal. Deze mensen kunnen drager zijn van een genetische ziekte die Cystic Fibrosis wordt genoemd met een snelheid van 50-80%. De echtgenoten van deze mensen, die kinderen kunnen krijgen door micro-injectie van het sperma uit de testis met een naald in de eicel, moeten worden onderzocht of ze drager zijn van cystische fibrose.
Laterale kanaalobstructies: Infectie (vooral gonorroe/gonorroe en tuberculose), trauma, eerdere chirurgische ingrepen aan deze organen of aangrenzende organen, in aanwezigheid van prostaat, vesiculo-seminalis cysten of stenen, hoewel de spermaproductie in de testikels doorgaat, kan de uitstroom worden geblokkeerd omdat de integriteit van het kanaal is aangetast. Het is mogelijk om de obstructie (vasovasostomie, vasoepididymostomie, TURED-operaties) te verlichten met verschillende chirurgische ingreepmethoden. In gevallen waarin het aangeboren kanaal niet is ontwikkeld, wordt het sperma met een naald uit de testis gehaald en krijgen de paren kinderen met de micro-injectiemethode.
Oorzaken van onvruchtbaarheid
De oorzaken van mannelijke onvruchtbaarheid worden onderzocht onder drie hoofdrubrieken, rekening houdend met de anatomische/fysiologische structuur van het voortplantingssysteem:Pre-testiculaire oorzaken
Deze groep aandoeningen wordt in het algemeen hormonale oorzaken genoemd. GnRH-hormoon dat vrijkomt uit de hypothalamus in het onderste deel van de hersenen, dat in de eerste plaats in de fysiologische regulatie van het voortplantingssysteem is, veroorzaakt de afgifte van FSH- en LH-hormonen door in te werken op de hypofyse in het onderste deel. Deze hormonen stimuleren de aanmaak van sperma uit de testikels (FSH) en de afscheiding van het mannelijk hormoon testosteron (LH). Verstoringen in de afgifte van deze hormonen veroorzaken onvruchtbaarheid.a) aandoeningen van de hypothalamus; Omdat het GnRH-hormoon dat door de hypothalamus wordt afgegeven, tekortschiet, nemen de niveaus van FSH en LH die door de hypofyse worden afgegeven af en verslechteren de testikelfuncties. Hypothalamuspathologieën worden over het algemeen geassocieerd met aangeboren afwijkingen:
- Kallman-syndroom; Stoornis in de reukzin, misvorming in de ontwikkeling van schedel-/gezichtsbeenderen, gespleten gehemelte en konijnenlip, kleurenblindheid, aangeboren doofheid en testikels die niet in het scrotum zakken en in de buik blijven (cryptorchidisme) komen hierbij vaak voor. gevallen. Bij het genetisch onderzoek bleek dat de patiënten een defect hadden in het 22.3-gengebied in de korte arm van het X-chromosoom.
- Prader-Willi-syndroom; Het wordt gekenmerkt door zwaarlijvigheid, zwakke en zwakke spieren, mentale retardatie, kleine handen en voeten en structurele dwerggroei. Testiculaire functies worden aangetast door de stoornis in de GnRH-secretie.
- Lawrence-Moon Biedel-syndroom; Naast testisfalen is er retinitis picenmentosa (kippenzwart/nachtblindheid) en meertenen (polydactylie).
b) Hypofyseziekten: Het voorste deel van de hypofyse, dat zich in het onderste deel van de hypothalamus bevindt, is betrokken bij de afgifte van hormonen die de werking van veel organen regelen, zoals de schildklier, de bijnieren en het borstweefsel, niet alleen het voortplantingssysteem. Daarom hebben de stoornissen die optreden bij het functioneren van deze klier een aanzienlijke invloed op niet alleen het voortplantingssysteem, maar ook op andere systemen. Aandoeningen die aandoeningen in de hypofyse veroorzaken, zijn onder meer:
- Hypofyse-operaties
- Hypofyse tumoren
- Atrofie (regressie) na een stoornis in de bloedtoevoer naar de hypofyse
- Radiotherapie toepassing
- Infecties
Testiculaire oorzaken
Testiculaire oorzaken kunnen in twee groepen worden gegroepeerd;- oorzaken die verband houden met een stoornis in de spermaproductie (niet-obstructief) en oorzaken die verband houden met een stoornis in de sperma-ejectie (obstructief).
- De tweede groep wordt ook beschouwd als post-testiculaire oorzaken.
De belangrijkste redenen die defecten in de spermaproductie in de testis veroorzaken, zijn als volgt:
Hormonale aandoeningen
Chromosomale aandoeningen
Aangeboren afwezigheid van testikels (anorchia)
Testiculaire afdalingsstoornissen (cryptorchidisme)
Verstoring van de testiculaire bloedtoevoer (testiculaire torsie)
Varicocele
Infecties (orchitis)
chemotherapie
Omgevingsfactoren (straling, hoge temperatuur, lood, arseen, cadmium enz. metalen)
Gebruikte medicijnen
Oorzaken van spermadragers en -organen (post-testiculaire oorzaken):
Het sperma dat in de testikels wordt geproduceerd, passeert de bijbal en wordt naar de penis getransporteerd via de spermadragerkanalen die bekend staan als de zaadleider. Het kan zijn dat de geproduceerde zaadcellen het ejaculaat (sperma) niet kunnen bereiken door een verstopping in dit systeem.Congenitale onderontwikkeling van de zaadleider (bilaterale aangeboren afwezigheid van de zaadleider):Bij deze aangeboren aandoening zijn de zaadleiderkanalen, de zaadleiders genaamd, die sperma uit de testis vervoeren, aan één of beide zijden afwezig. Het wordt vaak gezien bij afwezigheid van de vesicula seminalis (spermablaasje) en het grootste deel van de bijbal. Deze mensen kunnen drager zijn van een genetische ziekte die Cystic Fibrosis wordt genoemd met een snelheid van 50-80%. De echtgenoten van deze mensen, die kinderen kunnen krijgen door micro-injectie van het sperma uit de testis met een naald in de eicel, moeten worden onderzocht of ze drager zijn van cystische fibrose.
Laterale kanaalobstructies: Infectie (vooral gonorroe/gonorroe en tuberculose), trauma, eerdere chirurgische ingrepen aan deze organen of aangrenzende organen, in aanwezigheid van prostaat, vesiculo-seminalis cysten of stenen, hoewel de spermaproductie in de testikels doorgaat, kan de uitstroom worden geblokkeerd omdat de integriteit van het kanaal is aangetast. Het is mogelijk om de obstructie (vasovasostomie, vasoepididymostomie, TURED-operaties) te verlichten met verschillende chirurgische ingreepmethoden. In gevallen waarin het aangeboren kanaal niet is ontwikkeld, wordt het sperma met een naald uit de testis gehaald en krijgen de paren kinderen met de micro-injectiemethode.
Andere redenen:
- suikerziekte
- Neurologische aandoeningen
- Schade aan de lendenwervels als gevolg van trauma
- Tijdens ejaculatie (ejaculatie) na blaas- of urinekanaaloperaties, de ejaculatie van sperma terug naar de blaas in plaats van uit de penis te komen
- Retrograde ejaculatie (terug ejaculatie)
- Gebrek aan erectie van de penis (erectiestoornissen, impotentie)
- Aangeboren of verworven kromming van de penis (peniskromming) en onvermogen om geslachtsgemeenschap te hebben als gevolg van deze aandoening
- Urinewegopening op de penis in plaats van de punt van de penis (hypospadie / besnijdenis van de Profeet).
