Terugkerend zwangerschapsverlies

Het wordt gedefinieerd als drie of meer zwangerschappen die eindigen in een miskraam vóór de 20e week van de zwangerschap. Een miskraam komt één keer voor bij 10-40% van de vrouwen. De kans op drie of meer opeenvolgende miskramen komt echter gemiddeld voor bij één op de 1 vrouwen. Deze situatie kan zowel voor de paren als voor de arts die de behandeling van de patiënt op zich neemt, ongemak veroorzaken.
Hoewel recidiverend zwangerschapsverlies wordt gedefinieerd als 3 of meer verlies in de klassieke kennis, zijn 2 opeenvolgende zwangerschapsverliezen, miskramen in de tweede zwangerschapsperiode voldoende om een ​​diagnostisch onderzoek te starten.

Oorzaken van herhaaldelijk zwangerschapsverlies

De oorzaken van herhaald zwangerschapsverlies kunnen in 6 groepen worden ingedeeld;
• Genetische aandoeningen bij de moeder en/of aanstaande vader
• Structurele stoornissen gerelateerd aan de baarmoeder
• Oorzaken gerelateerd aan bloedstolling
• Hormonale oorzaken
• Systemische ziekten bij de moeder
• Oorzaken gerelateerd aan het immuunsysteem

Welke tests worden gebruikt om de oorzaken van miskramen te onderzoeken?

Het is vooral belangrijk om baarmoedermisvormingen, TSH (Thyroid Stimulating Hormone), FCC (Fasting Blood Sugar), infectieziekten, sommige stollingsstoornissen en genetische analyses van de toekomstige ouders te evalueren.

Wat kan er gedaan worden in de behandeling? Is bedrust gunstig?

Hoewel het belangrijk is om het onderzoek zorgvuldig te doen, aangezien de behandeling gericht is op de oorzaak, kan bij 50% van de patiënten geen oorzaak worden gevonden. Wanneer de oorzaak van het zwangerschapsverlies wordt vastgesteld met de bovengenoemde tests, zal de behandeling veel gemakkelijker zijn. Het is belangrijk om de situatie onder controle te houden door middel van hysteroscopie voor patiënten met baarmoedermisvormingen, behandeling met laagmoleculair gewicht heparine voor mensen met stollingsproblemen en overleg met de internist voor mensen met schildklier- en diabetesproblemen. Met name in het geval van genetische afwijking moet de patiënt worden geïnformeerd over in-vitrofertilisatie en erfelijkheidsadvisering, anders zal het paar niet op normale wijze kinderen kunnen krijgen. Aan de andere kant geven patiënten die meer dan één miskraam hebben gehad, de voorkeur aan bedrust bij hun volgende zwangerschap om de zwangerschap niet in gevaar te brengen. Studies tonen echter aan dat bedrust het zwangerschapsverlies niet vermindert. Om deze reden kunnen patiënten, in plaats van patiënten te adviseren om lang in bed te blijven, een minder stressvolle periode worden aangeboden door te suggereren dat hun activiteiten worden beperkt.